Sint Petersburg

Dinsdag 10 september 2019

Vandaag wordt onze eerste dag in Sint-Petersburg, we beginnen met het ontbijt, we kunnen kiezen uit verschillende soorten ontbijt, we nemen een English breakfast, Evelien neemt ook een dessert, ja, bij het ontbijt, eigenlijk is het een zoete lekkernij. Daarnaast kunnen we van het buffet citruswater, koffie en porridge nemen. Het laatste is pap, deze is er in een zoete - en hartige variant. De Russen zijn er gek op. Na het ontbijt lopen we richting de Nevski Prospect en nemen de bus, de City Sightseeing, dat is zo’n hop on hop off bus, waarin je meestal in slaap valt, benieuwd of dit ook vandaag weer gebeurd?! We komen langs allerlei bezienswaardigheden en krijgen al een mooi beeld van de stad. We stappen uit bij de St Isaac Kathedraal, we hebben een Sint Petersburg Card voor 5 dagen, deze geeft toegang tot vele bezienswaardigheden, zo ook voor deze kathedraal, we halen onze kaartjes op, één voor het museum en één voor de koepel. We bekijken de kathedraal, één van de grootste van de wereld. De kathedraal is in 1855 gewijd, in het sovjettijdperk werd de kathedraal ontheiligd en gebruikt als atheïstisch museum. De kerk is nu nog steeds officieel een museum. Evelien gaat nog even naar boven om van het uitzicht te genieten. We gaan met de City Sightseeing verder en gaan de Neva (rivier) over, we stappen bij het uitzichtpunt uit en lopen wat rond, vervolgens lopen we door naar de Petrus en Paulus Vesting. Het begin van de bouw geldt als het moment waarop de stad is gesticht. We bekijken de kathedraal met gemarmerde zuilen, schitterende kroonluchters en de graftombes van de Romanovs. Ook bezoeken we de gevangenis, hier zijn tal van politieke gevangenen opgesloten en gemarteld. We stappen weer op de bus, al met al kost het reizen op deze manier best veel tijd. We doen er meer dan een uur over om terug bij het hotel te komen. Detail: dit keer is ook Hans in slaap gevallen in de Sightseeing bus. We zijn op tijd weer bij het hotel want vanavond gaan we naar de Concert Hall van het Marinskii Theater, we gaan naar de opera Aïda, we kleden ons netjes aan en gaan weer op pad. We besluiten met de metro te gaan en de rest te lopen, dit bleek toch nog een aardig eindje te zijn, ook omdat we te ver waren door gelopen, het valt ons nog niet mee om de weg in één keer te vinden. De Concert Hall is prachtig, het ziet er nog vrij nieuw uit. Het podium/decor is modern, het is vierkant, het operagezelschap zit aan beide zijden op bankjes. Het orkest zit in de orkestbak, verder wordt er gebruik gemaakt van lichteffecten via staven en eenvoudige decorstukken, er wordt prachtig gezongen, de uitvoering is in 4 acten. Er wordt in het Italiaans gezongen, het programma is in het Russisch om het nog gemakkelijker te maken. Gelukkig hebben we de Engelse vertaling vooraf opgezocht en meegenomen. We genieten van de voorstelling, het operagezelschap bestaat uit zo’n 75 man/vrouw. Je kunt wel nagaan hoe dat klinkt als iedereen zingt: kippenvel momentjes! In plaats van souperen na de voorstelling in een restaurant, drinken wij een glaasje wijn op onze kamer. Het is mooi geweest voor vandaag, het was een lange dag.

Woensdag 11 september 2019

We staan weer de gebruikelijke tijd op. Het is vandaag weer mooi weer, we besluiten om vandaag naar Peterhof te gaan. We gaan met de metro en lopen naar de kade. Daar vertrekt de draagvleugelboot, we varen over de Neva en de Finse Golf, na een half uur komen we aan bij Peterhof, een buitenpaleis midden in een prachtig park met zowel Franse als Engelse tuinen en beroemd vanwege de vele fonteinen. Hans heeft deze trip 36 jaar geleden ook gedaan, in zijn beleving was de bootreis toen spectaculairder. Het viel nu wat tegen, het ging wat langzamer naar zijn idee. Om het paleis te bezoeken moeten we oversloffen aan trekken, iedereen schuifelt over de mooie parketvloer. De vrouwelijke suppoosten zijn erg streng, in sommige ruimtes mogen we niet stil staan, doe je dit wel, dan wijzen ze meteen met het vingertje, de ruimtes waar we niet stil mogen staan, zijn prachtig gedecoreerde ruimtes. Ook wordt Evelien erop gewezen dat zij teveel slingerde met haar tasje en fototoestel, dat viel allemaal nog wel mee. Na het paleis wandelen we door de tuinen. We lopen naar de pier en gaan dit keer met een catamaran terug. Terwijl wij wachten op de pier komt er één of andere oliegarch met zijn privé jacht aan. Alles super de luxe, veel personeel cq bemanning, meneer zelf gekleed in een roze broek, zwarte blouse en een wit glitterjasje, samen met een beveiliger gaat ook hij Peterhof bezoeken. Weer terug in Sint Petersburg lopen we over het plein van de Hermitage naar Nevski Prospect, zoals eerder gezegd een belangrijke straat met het ene gebouw nog mooier dan het andere. Het laatste stuk doen we met de metro, de roltrappen brengen ons tot diep onder de grond, de meesten turen op hun telefoon, sommigen lezen een boek, verliefde stelletjes nemen even de tijd voor elkaar en een ander trippelt in een hoog tempo naar beneden. Dit zijn vooral jongeren. Ouderen zie je trouwens niet veel in de metro, de hectiek, drukte en snelheid is niet geschikt voor de ouderen. In het hotel nemen we bij terugkomst weer een biertje met Serbian Street Food, ze kennen onze bestelling al 👍. ‘s Avonds eten we in de buurt van het hotel, er zijn veel restaurantjes en café’s in de buurt van het hotel. Dit keer kiezen we voor Frank’s Meat, we nemen een soepje en eten de specialiteiten: een burger en spareribs. Evelien aan de spareribs, dat is erg lang geleden, maar hier geen vieze vingers, want iedereen eet hier met handschoentjes aan, nog nooit gezien, maar hoe handig is dat! 

Donderdag 12 september 2019

We hebben nog maar 2 dagen in Sint Petersburg, dus de hoogste tijd om naar de Hermitage te gaan. We zijn er mooi op tijd, het is alleen nog niet mogelijk om kaartjes te kopen, dit kan pas om 10.30 uur, dan gaat ook pas het museum open, eigenlijk best laat, maar goed, het is geen straf om te wachten bij zo’n mooi gebouw, hoe langer je kijkt, hoe meer je ziet, beelden, mozaïek, gouden versieringen etc. We kopen een ticket voor het museum, het blijkt dat je voor de Treasury Rooms aparte kaartjes moet kopen, dit moet dan weer bij een andere kassa. We gaan door de beveiligingspoortjes en beginnen met het Winter Paleis, je weet niet wat je ziet, zo veel kunstschatten, van schilderijen, beelden tot aan paleisinrichtingen toe. Het is niet te beschrijven hoe mooi het hier is, de ene zaal nog groter dan de ander, iedere zaal weer anders ingericht, de een met een mozaïekvloer, de ander met een parketvloer of een natuurstenenvloer. Het is zo groot dat je er makkelijk kunt verdwalen. Om 13.00 uur hebben we kaartjes voor de Gold Room, we hebben geen idee wat we kunnen verwachten. We gaan naar het meeting point en worden opgewacht door een gids, samen met 3 anderen gaan we weer door een strenge beveiligingscontrole (we raken er inmiddels aan gewend) we zien beveiligers met kogelvrije vesten aan en gaan door een hele dikke deur en zijn in de Gold Room. We krijgen een rondleiding langs het vele goud, wat we te zien krijgen is al heel oud, zelfs van 400 voor Christus, het is niet te beschrijven wat we zien! Helaas maar wel begrijpelijk, is het niet toegestaan om foto’s te maken. De rondleiding duurt een uur, de gids praat aan een stuk door en heeft een duidelijk verhaal, als er één van het groepje even bij een andere vitrine kijkt, staat er meteen een beveiliger naast. Er wordt één rondleiding per dag in het Engels gegeven, dus we mogen van geluk spreken dat we een kaartje hebben weten te bemachtigen. Dit hadden we niet willen missen! ‘s Avonds gaan we weer op zoek naar een leuk restaurant, we vinden een Winebar, dat lijkt ons wel wat, we bestellen een lekker flesje wijn en eten pinchos en pasta, mjam! Nog een leuke anekdote: de inwoners van St Petersburg zijn gek op bloemen, het ging zelfs zo ver dat 2 hele net uitziende dames langs het restaurant liepen en de bloemen van de geraniums uit de bloembakken plukten!

Vrijdag 13 september 2019

Vandaag wordt een regendag, dat is niet erg, dan kunnen we de parapluutjes die we hebben meegenomen tenminste ook een keer gebruiken. We beseffen ons dat we echt heel veel geluk hebben gehad met het weer, het is eigenlijk alle dagen mooi weer geweest, de temperatuur eigenlijk altijd boven de 20 graden. De regenjassen hebben we niet nodig gehad en de vesten hebben wij bijna niet aan gehad. We besluiten nog een dag naar de Hermitage te gaan, we hebben nog niet alles gezien en willen na de Gold Room ook de Diamond Room bezoeken. Eerst gaan we nog even langs een kerk bij het hotel in de buurt om een kaarsje voor Arjen op te steken, hij wordt vandaag geopereerd. Het is vandaag erg druk in de Hermitage, waarschijnlijk vanwege het weer, ook weer heel veel Chinezen, wat zijn die mensen toch aanwezig, ze zijn op de een of andere manier altijd zo zenuwachtig, wil je een foto maken, gaat er altijd wel eentje voor je staan! We nemen nog een kijkje bij de Hollandse Meesters van de Gouden Eeuw, we hebben gelezen dat we dat niet meer mogen gebruiken en 17e eeuw moeten zeggen. Om 14.45 uur gaan we met een gids in een groepje van zo’n 15 man/vrouw de Diamond Room in, we zien daar weer veel moois, archeologische kunstschatten, bezittingen van Peter en Catharina de Grote en veel cadeaus van diplomaten. Hans vraagt het aan de gids of er een deel van de juwelen in Nederland zijn ivm de jubileum tentoonstelling in de Hermitage. De gids is er niet van op de hoogte, maar denkt van wel, want ze mist er een aantal. We moeten dus ook nog maar een keer een kijkje nemen bij de Juwelen tentoonstelling in de Hermitage in Amsterdam. Na in 2 dagen tijd 10 km Hermitage te hebben gedaan, vinden we het mooi geweest en gaan we terug naar het hotel. We stappen weer in de metro, we moeten weer één keer overstappen. Ineens zitten we met zijn tweeën in een lege metro! Iedereen was uitgestapt en wij ingestapt, we vonden het al zo vreemd dat we beiden konden zitten. Maar goed, we hadden het snel in de gaten en zijn weer uitgestapt. de volgende metro kwam weer voorrijden, dit duurt meestal maar 1 minuut. Wij stappen weer in en ineens hebben we 3 ongure types om ons heen staan. Die hadden ons gestuntel natuurlijk gezien, bij de volgende halte moesten wij er uit, zij gingen er ook uit, gaan voor ons uit, blijven stil staan om op de kaart te kijken, net alsof ze de weg niet weten, wij er vandoor, eenmaal weer boven de grond bleek toch één van de ritsen van de rugzak open te zijn, de ander zat op slot, toch fijn zo’n pacsafe! Achter de geopende rits zat slechts een plastic zakje met pruimen, goed voor de stoelgang! Er viel dus niets te halen dus ze dropen af op zoek naar volgende slachtoffers. ‘s Avonds eten we weer bij de Winebar, we hadden wel zin in oesters met een glaasje bubbels, dit om de vakantie af te sluiten. Dit hadden we op de kaart zien staan, maar wat blijkt, het is niet voorradig, jammer,  maar helaas, we nemen weer pinchos en als hoofdgerecht dit keer forelzalm, het smaakte heerlijk.